Το στοιχείο εκείνο που μου κέντρισε το ενδιαφέρον στην Ομοιοπαθητική είναι ο διαφορετικός τρόπος θεώρησης της θεραπευτικής διαδικασίας. Η βασική ιδέα, η ιδέα, δηλαδή, της θεραπείας του ασθενούς ως ολότητα και όχι απλώς της ασθένειάς του, θεωρώ ότι θα έπρεπε να εφαρμόζεται όχι μόνον στην Ομοιοπαθητική, αλλά και στην συμβατική Ιατρική. Εξάλλου στην διάρκεια των σπουδών μου, έμαθα ότι ακόμη και η ίδια ασθένεια έχει διαφορετικό αντίκτυπο στον κάθε ασθενή, αλλά και η πορεία της επίσης είναι διαφορετική. Η έννοια της εξατομικευμένης θεραπείας όμως με κέρδισε και για έναν ακόμη λόγο: Διότι προϋποθέτει την ουσιαστική κατανόηση της κατάστασης του ασθενούς από τον θεραπευτή σε ένα βαθύτερο επίπεδο από αυτό που προσφέρεται στην συμβατική Ιατρική. Μόνο τότε μπορεί ο θεραπευτής να επέμβει ορθά φαρμακευτικά, αλλά και ο ασθενής να αντιληφθεί την κατάστασή του και να προσπαθήσει να την αλλάξει, σε μια διαδικασία που απαιτεί την ενεργή συμμετοχή και των δύο.
Παράλληλα, οι όποιες αμφιβολίες είχα για την εγκυρότητα της Ομοιοπαθητικής ως επιστήμη κάμφθηκαν όταν παρακολούθησα την θεραπευτική διαδικασία επί τω έργω αλλά και τα αποτελέσματα αυτής στους ίδιους τους ασθενείς. Η ιδέα μιας ορθά δομημένης επιστήμης που πρέπει να ασκείται μόνο από ιατρούς και που μπορεί να συνδυαστεί άριστα με την συμβατική Ιατρική, είναι για μένα το ζητούμενο, διότι μου δίνει την δυνατότητα να ασχοληθώ ουσιαστικά και σε βάθος με τον κάθε ασθενή, με στόχο όχι απλώς την εξάλειψη κάποιας πάθησης, αλλά και την διατήρηση της υγείας του σε μακροχρόνιο επίπεδο. Παράλληλα όμως, διότι μου παρέχει την δυνατότητα να λειτουργώ με το πνεύμα του ερευνητή, που θέλει να πάει την επιστήμη του ένα βήμα παραπέρα, του ερευνητή που θέλει να καταλάβει τον Άνθρωπο. Για αυτό με ενέπνευσε η Ομοιοπαθητική.
Ειδικευόμενος παθολογίας